Jedną z bardzo potężnych funkcji Power Virtual Agent jest funkcjonalność o nazwie „Byty” (Entities). Jego głównym celem jest pozwolenie botowi zadać pytanie użytkownikowi, a następnie pozwolić użytkownikowi odpowiedzieć na pytanie w naturalnym języku, używając pełnego zdania, a na końcu wyodrębnić z odpowiedzi kluczowe punkty, które pozwolą botowi przejść dalej w rozmowie.
Ten post nie jest taki jak pozostałe. Nie będzie techniczny. Nie opisuję w nim konkretnych produkty ani funkcjonalności. Będzie o mnie i mojej podróży do miejsca, w którym jestem dzisiaj, jako Microsoft MVP.
Dzisiaj Audrie Gordon Senior Program Manager dla obszaru Power Automate zorganizowała webinar, podczas którego opowiedziała o nadchodzących zmianach dla integracji pomiędzy Power Automate i Microsoft Teams gdy mówimy o wysyłaniu i obsłudze Adaptive Cards.
Funkcjonalności, które pokazała, były naprawdę długo oczekiwane i pozwolą wypełnić braki w funkcjonalnościach procesów biznesowych realizowanych z użyciem Adaptive Cards i podejścia no-code.
Wraz z nową wersją Power Virtual Agent i jego ogólną dostępnością (GA, 2 grudnia 2019 r.) do narzędzia dodano szereg nowych funkcji. Jedną z nich jest funkcjonalność, która pozwala nam opublikować bota i używać go na przykład w Teams. Lub w Messenger. Lub w Slack. Lub …
W moim poprzednim poście dowiedziałeś się, jak uwierzytelniać użytkownika w Power Virtual Agent. Ten post dotyczy pobierania i używania kontekstu uwierzytelnionego użytkownika.
Dzisiaj Microsoft, w swoim „nowym” produkcie: Power Virtual Agent, wdrożył już niektóre funkcje, które miały zostać dopiero wdrożone 2 grudnia 2019. Jedną z nich jest „Uwierzytelnianie” (Authentication). W tym poście pomogę Ci skonfigurować usługę Azure Active Directory jako punkt endpoint uwierzytelniania oAuth2.0.
Mając możliwość uczestniczenia w kilku meetupach, konferencjach, a nawet organizowaniu jednej, naszły mnie wątpliwości co do znaczenia terminów, które są używane do określania konkretnych typów użytkowników / uczestników, a tym samym ścieżek na tych wydarzeniach. Dziś mamy takie nazwy jak „Citizen Developer”, „IT Pro”, „Power User”. Co one oznaczają?
Ten post będzie jednak znacznie głębszą analizą współczesnych profili pracowników i używanych przez nich narzędzi. Spróbowałem zapoznać się z materiałami dostępnymi w internecie, aby lepiej poznać i lepiej zrozumieć, kto jest kim. Podczas zbierania informacji przeprowadziłem również własną ankietę, aby uzyskać jeszcze więcej danych na temat dzisiejszej roli Citizen Development, jej zasięgu i znaczenia dla firm. Mam nadzieję, że moja analiza będzie dla Ciebie wartościowa.
21 sierpnia 2019 r. Microsoft ogłosił, że akcje w Microsoft Flow ze stosu Outlook zostaną przeniesione z używania interfejsu API REST programu Outlook v1.0 na Microsoft Graph v1.0. Oprócz tych informacji napisano również, że istniejące Outlook REST API v1.0 zostanie wycofane z użytku 1 listopada 2019 r. Po tej dacie wszystkie stare akcje w Microsoft Flow również zostaną usunięte.
Zajęło mi to trochę więcej czasu, niż się spodziewałem, ale oto jest! Post, który teraz czytasz, jest ostatnim z 4-częściowej serii postów poświęconych Microsoft Adaptive Cards. Informacje zawarte w tym poście są aktualne we wrześniu 2019 r. Ponieważ technologia ta ciągle się zmienia, wiedza z tego postu może w niektórych przypadkach stać się nieaktualna, jednak dołożę wszelkich starań, aby ją odpowiednio zaktualizować.
Post stanowi rozszerzenie informacji, jakie zawarłem w poprzednim poście traktującym o wzorcach Try-Catch w Microsoft Flow. W tym skupiam się na opisaniu, jak rejestrować błędy występujące w przepływach Microsoft Flow, w jednym miejscu, korzystając z usługi Azure Application Insights.