W 2026 roku Microsoft wyłączy add-ins i workflowy SharePoint. Spowoduje to, że wielu klientów Nintex stanie przed wyborem – przenieść się do Nintex Automation Cloud czy do Power Platform.
Ten post jest wynikiem wyzwania, z którym spotkałem się jakiś czas temu podczas projektu, którego celem było stworzenie aplikacji Power App z możliwością pracy offline.
To będzie krótki post. Chcę podzielić się z Wami moim podejściem do obejścia progu zwanego limitem wierszy danych (row data limit), który uniemożliwia funkcji „Collect” uzyskanie większej liczby pozycji niż ta, określona w ustawieniach. Źródłem danych w moim przypadku jest SharePoint.
Czasami, gdy pracujemy z PowerApps, dodajemy nowe połączenia, takie jak Microsoft Flow lub do usług zewnętrznych, a następnie decydujemy, że nie potrzebujemy ich już więcej i wobec tego usuwamy je, jednak zapominając o ich uprzednim usunięciu w PowerApps. To prowadzi nas do sytuacji, gdy próbując wyeksportować później aplikację jako package, mamy do czynienia z bardzo trudnym do debugowania problemem.
Post został zainspirowany komentarzem zawierającym pytanie opublikowanym jakiś czas temu pod postem nt. ręcznego podpisu. Kevan zapytał, czy jest to możliwe aby zrobić zdjęcia, następnie nanieść na nim notatki i na koniec połączyć te dwa obrazy w jeden.
Szykując się do nowego projektu, zacząłem sprawdzać, czy różne oczekiwania klienta są możliwe do zrealizowania z użyciem PowerApps. Pierwsze z nich to możliwość użycia pliku XML jako danych wejściowych, do zbudowania tabeli w aplikacji i ew. późniejszego ich zapisania do SQL.
Wydaje mi się, że większość z nas dość dobrze kojarzy funkcjonalność PowerApps, która pozwala na eksportowanie aplikacji, a następnie zaimportowanie jej w innym środowisku lub przeniesienie jej w ten sposób na tenant klienta. Jednak działa to wprost idealnie, ale gdy mówimy o samodzielnych aplikacjach. A czy możliwe jest zaimportowanie appki będącej formularzem listy? Tak! Może nie do końca na wprost, ale tak.
Jestem ogromnym fanem pracy z PowerApps i tworzenia rozwiązań biznesowych z użyciem tego narzędzia. Aż do minionego tygodnia nie byłem jednak świadom, że jeśli użyję połączeń do danych wymagających uprawnień (SharePoint w tym wypadku), wówczas użytkownik końcowy (korzystający z aplikacji), zostanie poproszony o pozwolenie jej na dostęp do danych używając uprawnień tegoż użytkownika.
Klient zapytał mnie, czy jest możliwe, by wstawić ręczny podpis do pliku PDF generowanego wyłącznie z użyciem narzędzi dostępnych w Office 365. Moja pierwsza myśl była „nie”. Potem sprawdziłem, że istnieje pole o nazwie „Pen input”, a myśl zmieniła się na „tak”. Potem zacząłem próbować i szukać wskazówek jak to można zrobić i znów pojawiła się myśl „nie, nie da się”.
Narzędzie PowerApps staje się coraz bardziej potężnym produktem do tworzenia aplikacji biznesowych w podejściu „no-code”. Używanie SharePoint jako źródła danych dla aplikacji jest poniekąd naturalne (pomimo tego, że istnieją dużo lepsze alternatywy, jak SQL Server czy Common Data Service), mając na uwadze ich bliską integrację.