Narzędzie PowerApps staje się coraz bardziej potężnym produktem do tworzenia aplikacji biznesowych w podejściu „no-code”. Używanie SharePoint jako źródła danych dla aplikacji jest poniekąd naturalne (pomimo tego, że istnieją dużo lepsze alternatywy, jak SQL Server czy Common Data Service), mając na uwadze ich bliską integrację.
Zastanawiałeś się kiedykolwiek, w jaki sposób wyświetlić tabelę z SQL Server w formularzu Nintex? Faktycznie, istnieje kontrolka „SQL Request”, ale jednak pozwala wyłącznie na pokazywanie danych z bazy w postaci listy rozwijanej, listy opcji do wyboru itp… Jednak zawsze jest to widok jednej kolumny.
Czy kiedykolwiek męczyłeś się z brakiem możliwości wyczyszczenia wartości z pól typu liczba, osoba lub lookup używając PowerApps? Ostatnio znalazłem się w takiej sytuacji. Logika biznesowa mojej aplikacji wymagała, by usuwać wartości z pól formularza, w tym właśnie liczbowych, osób i lookupów. Niestety przekonałem się, że nie jest to możliwe (albo, jeszcze nie).
Gdy budowałem intranet używając modern SharePoint zostałem zapytany, czy byłoby możliwe, by wyświetlać w nim informacje pochodzące z ich portalu facebook @workplace. Zacząłem szukać i przeglądać dokumentację po to tylko, by dowiedzieć się, że bez znaczenia będzie fakt, czy użyję podejścia modern, czy classic w SharePoint, @workplace i tak nie posiada gotowych skryptów, które mógłbym skopiować i wkleić do portalu, by móc np. wyświetlać dane z Newsfeed.
To może wydawać się banalne, ale gdy zechcesz stworzyć Flow, który jest uniwersalny i pozwala na dodawanie użytkowników do dowolnej grupy Office 365, przyjmując jej nazwę jako parametr, okazuje się, że nie jest to już tak proste.
W Microsoft Flow istnieje zestaw akcji pozwalający na pracę z grupami Office 365. Wśród nich znajduje się jedna, dedykowana do dodawania jej członków (wyłącznie na poziomie „member”. Aktualnie nie istnieje możliwość dodawania na poziomie „Owner”).
Niedługi czas temu, w trakcie rozmowy z klientem pojawił się temat budowy pulpitu, który miał służyć do monitorowania wykonania zadań w przepływie pracy. Chodziło o to, by w zależności od faktu wykonania zadania lub przekroczenia deadline’u wiersze odpowiadające zadaniom były wyróżniane innym kolorem. W pierwszej chwili pomyślałem o użyciu formatowania kolumn w liście z włączonym Modern Experience. Jednak wówczas zostało dodane kolejne wymaganie, by nie tylko formatować wiersze odpowiadające zadaniom, lecz również wiersze je grupujące, z uwagi na dużą ilość poszczególnych zadań i potrzebę monitorowania wykonania całej grupy zadań, bez konieczności każdorazowego przeglądania każdego pojedynczo.
Spotkałem się z następującym pytaniem ostatnio: w jaki sposób mogę użyć podpisu, jaki użytkownik złożył na formularzu, w aplikacji mobilnej Nintex Mobile, w dokumencie generowanym przez workflow, w akcji Document Generation? Niestety, wykonanie tego nie jest jeszcze całkowicie możliwe wyłącznie z użyciem produktów Nintex (z uwagi na fakt braku wsparcia dla danych binarnych – Nintex nie obsługuje pustych bitów). Dlatego zaproponowałem użycie Microsoft Flow.
Konferencja Nintex Xchange w San Diego właśnie się zakończyła. Chociaż nie mogłem uczestniczyć w niej osobiście, społeczność zbudowana wokół rozwiązania dość szybko podzieliła się nowościami z tego wydarzenia. Zdecydowałem się zebrać je w jednym poście, w kolejności odpowiadającej moim zainteresowaniom.
Będąc wciąż pod dużym wrażeniem możliwości, jakie dają Azure Functions, postanowiłem zbudować w końcu rozwiązanie dla Nintex Workflow w Office 365, które pozwoli mi publikować zapisane wcześniej przepływy pracy w różnych listach w danej witrynie. Dotąd, by osiągnąć ten cel, używałem PowerShell lub aplikacji takich jak Postman czy Fiddler. Jednak zależało mi na tym, by mieć jeden przepływ pracy, który całą tę magię wykona za mnie.
Gdy chcesz zawołać w swoim kodzie C# metody lub obiekty pochodzące z innych bibliotek, musisz je wpierw wymienić używając hasła „using”. Jednak co w przypadku, gdy jest to biblioteka customowa, publicznie nieodstępna? W takim wypadku należy wpierw wgrać odpowiednie pliki DLL do projektu i następnie odwołać się do nich poprzez referencję. To oczywiste, używając desktopowych IDE, jednak co w przypadku, gdy pracujemy przez konsolę Azure?